De vlucht

Ondanks dat ik nog maar kort weg ben, toch een lang reisverslag. Ik zal proberen om in het vervolg iets minder lang van stof te zijn. Voor degene die geen zin hebben om alles te lezen, zal ik in plaats van te eindigen met een samenvatting beginnen met een samenvatting:

Alles gaat goed, geen tegenslagen en ik heb een geweldige tijd en al veel leuke en interessante mensen ontmoet!

Tot zover de samenvatting, voor degene die nog leest, succes met de rest.

Tuurlijk is niet alles goed gegaan, het was best even wennen, het alleen reizen. Na een fisherman friends momentje op het station (sterk spul he mam?), kwam ik niet veel later aan op Schiphol. Toen bekroop me toch wel een gevoel dat ik dacht, waar ben ik aan begonnen. Zat ik daar aan mijn biertje, alleen (kerstfeest te vieren, o nee dat is de stem van Hazes, die klonk nog net niet daar in 020),

Ik was mijn foon aan het opladen aldaar en een Chinees meisje kwam langsgelopen met in haar hand een iPhone en lader, en een vragend gezicht (dat eerste weet ik zeker, die telefoon en oplader, dat vragend gezicht is bij een Chinese wat moeilijker).
Ik knikte dat ze kon laden aldaar, maar ze bleek een Aziatische stekker te hebben, dat paste niet en dus stond ik mijn oplader af aan haar. Als dank wilde ze een biertje kopen voor me, maar dat hoefde (uiteraard) niet. Ze is er bij komen zitten en we hebben een half uur zitten "praten". Dat wil zeggen, zij sprak geen Engels en Nederlands, ik nauwelijks Chinees. Maar zij had een vertaal-app op haar foon en zo was het een gesprek in stilte. Om de beurt typte we op haar foon. Ze haalde uit haar tas met de beste bedoelingen en hoop kleine zakjes met snacks eruit om te delen en om me mee te geven. Een soort noten heb ik daar gehad en de gedroogde inktvis heb ik voor later bewaard. Deze ontmoeting maakte me helemaal happy en ik was verliefd, niet op haar, maar op het reizen en de ontmoetingen die het met zich mee brengt!