Heimwee
Blijf op de hoogte en volg jurgen
13 Januari 2014 | Cambodja, Khett Siem Reab
Korte samenvatting:
Don Det en daarmee Laos verlaten. Via hectische grensovergang in Cambodja aangekomen. Kratië bezocht en de zeldzame Irrawaddy dolfijnen gespot. Door naar Siem Reap, daar vijf nachten geweest en nu aan het wachten op de bus naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.
In het begin vond ik Cambodja niet zo leuk, en had ik heimwee.
Nee niet naar huis maar naar Laos, wat een land en wat een mooie tijd, maar ondertussen vind ik Cambodja ook erg mooi en heb hier in Siem Reap een toptijd gehad!
Zo, nu even iets verder ingaan op Cambodja. Laat ik beginnen met een leuke anekdote over de grensovergang. Maandagochtend om 8 uur met bootje vertrokken van Don Det naar het vaste land. Daar zou een bus vertrekken en we zouden om 14 uur in Kratie zijn. Nu had ik al gelezen dat je de tijden met een kilo ipv een korreltje zout moest nemen, en dat was dan ook de reden dat ik niet in een ruk naar Siem reap wilde, maar halverwege wilde stoppen. Het moet wel leuk blijven natuurlijk ;-)
Op het vasteland zag ik dat de bus om 9.30 uur zou vertrekken, maar we moesten nog wat formulieren invullen (vertrekkaart en visumaanvraag) en deze in ons paspoort stoppen met 30 dollar en deze inleveren en dan zou alles goed komen.
Hier had ik echter geen zin en ik kreeg een Nederlands stelletje ook zover om het niet te doen. Mooi, als ik aan de grens achterbleef was ik in ieder geval in gezelschap!
Bij de grens, na een half uurtje rijden, stapte de "organisator" uit met een plastic tas met paspoorten, dus ik vloog ook de bus uit, achter hem aan, richting loket. Hij begon echter te schreeuwen tegen me en naar de bus te wijzen. Gelukkig is mijn Laos zo slecht dat ik hem niet verstond, ik begreep wel dat hij niet blij was. Wat bleek. De bus bleef in Laos achter en we moesten onze spullen uit de bus halen. Een uitreisstempel halen (en betalen uiteraard). Dan een paar honderd meter lopen. Een Cambodjaans visum halen en dan in een Cambodjaanse bus verder reizen.
Ter plaatse bleek dat ongeveer de helft zijn paspoort niet had gegeven. De andere helft kon doorlopen en wij moesten naar een loket. Daar vroegen ze twee dollar voor de stempel. Ik stond redelijk achteraan omdat ik als eerste uit de bus was, maar toen bleek dat we onze spullen eruit moesten halen.
Degene die vooraan stond "besloot" dat we allemaal niet moesten betalen want ze hadden het bij het consulaat nagevraagd en die twee dollar was niet nodig. Ik moest lachen en zei tegen de Nederlanders dat we gingen betalen, de vraag was alleen wanneer. Maar ik vind het wel amusant en of ik nu hier wachtte of een paar honderd meter verder.
Degene die vooraan stonden wilden wel betalen, maar dan wilden ze een bonnetje en zijn naam. Het gaat hier overigens nog steeds om twee dollar. Anderhalve euro! Principes zijn mooi, maar je moet weten wanneer je het niet kunt winnen. De politie-agent bij de grens zal het worst wezen, die gaat gewoon naar huis als zijn dienst erop zit.
Na een half uur kwam de voorste op het briljante idee om zijn fotocamera door het loket te steken, in het gezicht van de agent, en een foto te maken!!
De agent rukte de camera los, sloeg de lens kapot en ging vervolgens foto's verwijderen. De stemming sloeg iets om. Ze wilden de politie erbij halen (???). Even later kwam een man aangelopen met een Manchester united trainingsjasje aan en met pet met de letters FBI. Ik lag helemaal dubbel en fluisterde tegen het Nederlands stel, daar is de politie al. (Je mag overigens geen foto's maken van militaire objecten en grensovergangen enzo).
In het begin wilden ze de politie erbij halen, even later de twee dollar betalen en nog wat later boden ze al geld als ze de camera en de geheugenkaart terug kregen.
De "FBI-man" liep een kantoortje in en ik gaf hem mijn paspoort met twee dollar erin en een minuut later, toen ik hem terugkreeg met stempel, dook iedereen als vliegen op stront op de man af, met paspoort met geld. 1-0 voor de corruptie.
Paar honderd meter lopen, wilden ze nog mijn temperatuur opnemen, ik wist dat je die kostenpost voorbij kon lopen. Betalen, stempeltje halen en mijn visum was een feit. Vervolgens geen enkele communicatie dus maar van zitten in de schaduw en wachten. Dat wachten duurde uiteindelijk tot half twee (8 uur vertrokken en om half twee dus 10 om afgelegd) rende iedereen met bagage naar een bus. Ik liet mij bagage staan en nam alleen mijn kleine rugzak mee, rende de bus in, gooide mijn rugzakje op een stoel, liep naar buiten en ging op mijn gemak de rest van mijn bagage halen. Even later bleek dat we inderdaad met een mannetje of zestig in een bus met 50 stoelen zaten, dus 10 mensen konden in het gangpad plaatsnemen, op plastic krukjes van zo'n 15 centimeter hoog!
Vervolgens kwam een rit over zand"wegen" met diepe kuilen, door een dorre natuur. Als ik naar buiten keek verwachtte ik elk moment een giraffe te zien, want het leek meer op Afrika dan op Azie.
18 uur eindelijk aangekomen.
Dag erop de dolfijnen en een eilandje bezocht.
Dag daarop, woensdag, naar Siem Reap, nu met 21 man in een minivan bestemd voor 14 man. Ook dit overleefd.
Donderdag ticket gekocht voor angkor wat, groot tempelcomplex en een van de zeven wereldwonderen. Die middag naar een floating village geweest, erg indrukwekkend!
'S avonds biertje wezen doen en donderdag om 4.15 uur opgestaan om naar Angkor Wat te gaan, samen met Wouter uit Asten. Om 5 uur naar Angkor Wat gegaan. Enorm gaat om in het donker te lopen en als het dan langzaam licht wordt zo'n groot complex beetje bij beetje beginnen te zien, waarna we om 6.45 uur daadwerkelijk de zon op zagen komen achter werelds meest beroemde tempel!
Prachtige foto's geschoten!!
Terwijl de bussen Chinezen weer afgevoerd werden richting Siem Reap om te ontbijten, gingen wij meteen door! Niet druk en nog niet zo warm, ideaal!
Angkor Wat bekeken, en soms leek het alsof we alleen waren (ook omdat het zo groot is), erg indrukwekkend. Nog wat apen eten gegeven totdat ze in me klommen en het eten zelf pakte. De hele dag tempels bekeken totdat we rond een uurtje of zes terug zijn in Siem Reap. Wat een mooie dag. We willen deze dag afsluiten met een biertje, maar zijn bang als we eerst gaan douchen enzo dat het er niet van komt, dus we besluiten om meteen maar een biertje te gaan doen en dan eten en gaan slapen.
Dit was zo'n avond waarvan je achteraf kunt zeggen: goed dat we gefilmd hebben! Zo kon ik de dag erop in ieder geval de avond beetje bij beetje reconstrueren!
Die zaterdag niet zo veel gedaan, zondag weer naar de (andere) tempels en afgesloten met de zonsondergang in Angkor.
Maandagmorgen wakker geworden en besloten dat Siem Reap klaar is, ondanks dat ik nog één dag naar Angkor zou kunnen (qua toegangskaart). Maar genoeg is genoeg. Ik ken het centrum van Siem Reap nu zo goed dat ik er met mijn ogen dicht zou kunnen lopen en dan nog weet wanneer er "hello sir, wanne massaaaage?" geroepen gaat worden.
Ik ben klaar voor een nieuw avontuur, de hoofdstad Phnom Penh, en dan met name datgene wat aan de verschrikkelijke recente geschiedenis van dit land herinnert, maar daarover de volgende keer meer!
Groeten jurgen!
Ps. Iedereen bedankt voor de reacties telkens weer. Dat doet echt heel goed!! Ik heb het enorm naar mijn zin, maar door de lange dagen en de vele indrukken lijkt een dag soms een week en dan is het fijn om af en toe iets van thuis te vernemen! Dus allemaal bedankt en met name ome Frans die telkens reageert, en vaak nog als eerste ook!! Forza NEC
Don Det en daarmee Laos verlaten. Via hectische grensovergang in Cambodja aangekomen. Kratië bezocht en de zeldzame Irrawaddy dolfijnen gespot. Door naar Siem Reap, daar vijf nachten geweest en nu aan het wachten op de bus naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.
In het begin vond ik Cambodja niet zo leuk, en had ik heimwee.
Nee niet naar huis maar naar Laos, wat een land en wat een mooie tijd, maar ondertussen vind ik Cambodja ook erg mooi en heb hier in Siem Reap een toptijd gehad!
Zo, nu even iets verder ingaan op Cambodja. Laat ik beginnen met een leuke anekdote over de grensovergang. Maandagochtend om 8 uur met bootje vertrokken van Don Det naar het vaste land. Daar zou een bus vertrekken en we zouden om 14 uur in Kratie zijn. Nu had ik al gelezen dat je de tijden met een kilo ipv een korreltje zout moest nemen, en dat was dan ook de reden dat ik niet in een ruk naar Siem reap wilde, maar halverwege wilde stoppen. Het moet wel leuk blijven natuurlijk ;-)
Op het vasteland zag ik dat de bus om 9.30 uur zou vertrekken, maar we moesten nog wat formulieren invullen (vertrekkaart en visumaanvraag) en deze in ons paspoort stoppen met 30 dollar en deze inleveren en dan zou alles goed komen.
Hier had ik echter geen zin en ik kreeg een Nederlands stelletje ook zover om het niet te doen. Mooi, als ik aan de grens achterbleef was ik in ieder geval in gezelschap!
Bij de grens, na een half uurtje rijden, stapte de "organisator" uit met een plastic tas met paspoorten, dus ik vloog ook de bus uit, achter hem aan, richting loket. Hij begon echter te schreeuwen tegen me en naar de bus te wijzen. Gelukkig is mijn Laos zo slecht dat ik hem niet verstond, ik begreep wel dat hij niet blij was. Wat bleek. De bus bleef in Laos achter en we moesten onze spullen uit de bus halen. Een uitreisstempel halen (en betalen uiteraard). Dan een paar honderd meter lopen. Een Cambodjaans visum halen en dan in een Cambodjaanse bus verder reizen.
Ter plaatse bleek dat ongeveer de helft zijn paspoort niet had gegeven. De andere helft kon doorlopen en wij moesten naar een loket. Daar vroegen ze twee dollar voor de stempel. Ik stond redelijk achteraan omdat ik als eerste uit de bus was, maar toen bleek dat we onze spullen eruit moesten halen.
Degene die vooraan stond "besloot" dat we allemaal niet moesten betalen want ze hadden het bij het consulaat nagevraagd en die twee dollar was niet nodig. Ik moest lachen en zei tegen de Nederlanders dat we gingen betalen, de vraag was alleen wanneer. Maar ik vind het wel amusant en of ik nu hier wachtte of een paar honderd meter verder.
Degene die vooraan stonden wilden wel betalen, maar dan wilden ze een bonnetje en zijn naam. Het gaat hier overigens nog steeds om twee dollar. Anderhalve euro! Principes zijn mooi, maar je moet weten wanneer je het niet kunt winnen. De politie-agent bij de grens zal het worst wezen, die gaat gewoon naar huis als zijn dienst erop zit.
Na een half uur kwam de voorste op het briljante idee om zijn fotocamera door het loket te steken, in het gezicht van de agent, en een foto te maken!!
De agent rukte de camera los, sloeg de lens kapot en ging vervolgens foto's verwijderen. De stemming sloeg iets om. Ze wilden de politie erbij halen (???). Even later kwam een man aangelopen met een Manchester united trainingsjasje aan en met pet met de letters FBI. Ik lag helemaal dubbel en fluisterde tegen het Nederlands stel, daar is de politie al. (Je mag overigens geen foto's maken van militaire objecten en grensovergangen enzo).
In het begin wilden ze de politie erbij halen, even later de twee dollar betalen en nog wat later boden ze al geld als ze de camera en de geheugenkaart terug kregen.
De "FBI-man" liep een kantoortje in en ik gaf hem mijn paspoort met twee dollar erin en een minuut later, toen ik hem terugkreeg met stempel, dook iedereen als vliegen op stront op de man af, met paspoort met geld. 1-0 voor de corruptie.
Paar honderd meter lopen, wilden ze nog mijn temperatuur opnemen, ik wist dat je die kostenpost voorbij kon lopen. Betalen, stempeltje halen en mijn visum was een feit. Vervolgens geen enkele communicatie dus maar van zitten in de schaduw en wachten. Dat wachten duurde uiteindelijk tot half twee (8 uur vertrokken en om half twee dus 10 om afgelegd) rende iedereen met bagage naar een bus. Ik liet mij bagage staan en nam alleen mijn kleine rugzak mee, rende de bus in, gooide mijn rugzakje op een stoel, liep naar buiten en ging op mijn gemak de rest van mijn bagage halen. Even later bleek dat we inderdaad met een mannetje of zestig in een bus met 50 stoelen zaten, dus 10 mensen konden in het gangpad plaatsnemen, op plastic krukjes van zo'n 15 centimeter hoog!
Vervolgens kwam een rit over zand"wegen" met diepe kuilen, door een dorre natuur. Als ik naar buiten keek verwachtte ik elk moment een giraffe te zien, want het leek meer op Afrika dan op Azie.
18 uur eindelijk aangekomen.
Dag erop de dolfijnen en een eilandje bezocht.
Dag daarop, woensdag, naar Siem Reap, nu met 21 man in een minivan bestemd voor 14 man. Ook dit overleefd.
Donderdag ticket gekocht voor angkor wat, groot tempelcomplex en een van de zeven wereldwonderen. Die middag naar een floating village geweest, erg indrukwekkend!
'S avonds biertje wezen doen en donderdag om 4.15 uur opgestaan om naar Angkor Wat te gaan, samen met Wouter uit Asten. Om 5 uur naar Angkor Wat gegaan. Enorm gaat om in het donker te lopen en als het dan langzaam licht wordt zo'n groot complex beetje bij beetje beginnen te zien, waarna we om 6.45 uur daadwerkelijk de zon op zagen komen achter werelds meest beroemde tempel!
Prachtige foto's geschoten!!
Terwijl de bussen Chinezen weer afgevoerd werden richting Siem Reap om te ontbijten, gingen wij meteen door! Niet druk en nog niet zo warm, ideaal!
Angkor Wat bekeken, en soms leek het alsof we alleen waren (ook omdat het zo groot is), erg indrukwekkend. Nog wat apen eten gegeven totdat ze in me klommen en het eten zelf pakte. De hele dag tempels bekeken totdat we rond een uurtje of zes terug zijn in Siem Reap. Wat een mooie dag. We willen deze dag afsluiten met een biertje, maar zijn bang als we eerst gaan douchen enzo dat het er niet van komt, dus we besluiten om meteen maar een biertje te gaan doen en dan eten en gaan slapen.
Dit was zo'n avond waarvan je achteraf kunt zeggen: goed dat we gefilmd hebben! Zo kon ik de dag erop in ieder geval de avond beetje bij beetje reconstrueren!
Die zaterdag niet zo veel gedaan, zondag weer naar de (andere) tempels en afgesloten met de zonsondergang in Angkor.
Maandagmorgen wakker geworden en besloten dat Siem Reap klaar is, ondanks dat ik nog één dag naar Angkor zou kunnen (qua toegangskaart). Maar genoeg is genoeg. Ik ken het centrum van Siem Reap nu zo goed dat ik er met mijn ogen dicht zou kunnen lopen en dan nog weet wanneer er "hello sir, wanne massaaaage?" geroepen gaat worden.
Ik ben klaar voor een nieuw avontuur, de hoofdstad Phnom Penh, en dan met name datgene wat aan de verschrikkelijke recente geschiedenis van dit land herinnert, maar daarover de volgende keer meer!
Groeten jurgen!
Ps. Iedereen bedankt voor de reacties telkens weer. Dat doet echt heel goed!! Ik heb het enorm naar mijn zin, maar door de lange dagen en de vele indrukken lijkt een dag soms een week en dan is het fijn om af en toe iets van thuis te vernemen! Dus allemaal bedankt en met name ome Frans die telkens reageert, en vaak nog als eerste ook!! Forza NEC
-
13 Januari 2014 - 15:36
Bart:
1st -
13 Januari 2014 - 15:48
Jurgen C:
Hey Claessen,
Als we niet voor inhoud gaan heb je gelijk! Dat is wel vaker zo trouwens hahahah geintje! Goed feestje gehad gisteren! Doe Rianne de groeten en tot binnenkort: pizzatime -
13 Januari 2014 - 15:49
Gonus:
Forza NEC?!
Warmte naar je bolletje geslagen?! ;P -
13 Januari 2014 - 16:15
Oom Frans:
Hoi,Jurgen.
Toen ik las"heimwee", dacht ik:wat zullen we nou hebben,maar gelukkig...er is niets aan de hand.
Ook Cambodja sluit je in jouw armen. Ook fijn,dat je landgenoten tegenkomt.
Ik bewonder jou om je durf,lef en uithoudingsvermogen!
De politie daar is wel anders dan hier,maar dat horen we later wel.
Dat geldt ook voor die busreizen daar,wat een zooitje.
De laatste zin trof me wel,zelfs dat je aan NEC denkt;ja,we hebben jouw steun hard nodig.(we staan nog steeds onderaan!!)
Jurgen;het ga je goed,blijf genieten en tot wederhoren! -
13 Januari 2014 - 18:18
De Broer Zelf:
Hé broertje,
Alweer een super leuk verslag! Je verhaal over die grensovergang illustreert mooi het verschil tussen een toerist en een reiziger. Dat jij tot de tweede categorie behoort zal voor niemand een verrassing zijn.
Blijf genieten jongen, als je thuis bent begint de 'heimwee' pas echt. Hou dat goed in je achterhoofd!
Groeten uit Lind.
-
13 Januari 2014 - 18:38
Elle:
Wat een mooi verhaal weer! Angkor Wat lijkt me ook super om een keer in het echt te zien!! En tjonge al die corrupte agenten! Kunnen jullie hier nog wat van leren om een cent bij te verdienen, haha.. Geniet weer van je volgende avontuur!! X -
13 Januari 2014 - 21:34
Gijs:
Beetje de wouten omkopen he, ouwe hosselaar! ;) -
14 Januari 2014 - 21:49
Helk:
Hallo broertje, een goede voorbereiding komt goed van pas zeg! Lekker alles relaxt over je heen laten komen :) je bent als goed ingeburgerd. Lijkt daar bureau woensel wel (hi hi). Zéér benieuwd naar de beelden die je mee naar huis brengt. Vooral die avond in Siem Reap.
Hoor weer graag de ervaringen in Phnom Phen. Geniet er weer van.
groetjes van ons allemaal. -
15 Januari 2014 - 10:57
Jurgen C:
Haha, dank je wel allemaal!
@gonus; Forza NEC was voor ome Frans!
@bart; komt goed, het waren zoveel indrukken. De eerste dag dat je bijvoorbeeld vijf man op een scooter ziet is het heel bijzonder en besef je dat ook, maar na een maand vergeet je dat soms. Maar dat besef is weer terug!!
@elle; in Eindhoven kunnen we daar van leren, in Helmond niet, daar kennen ze het al! Kan Luuk al lopen? Dan kunnen jullie mooi met zijn drieën ;-)
@gijs; je kent me. Had je anders verwacht?
@helk; de meeste filmpjes van die avond zijn verwijderd, de overige zijn "niet voor publicatie geschikt"! Siem Reap? Nooit geweest!!! -
15 Januari 2014 - 12:28
Gijs:
Nee... haha.. -
17 Januari 2014 - 17:35
Monique:
Is je knie nog heel of ben je 's avonds niet met mijn broer opstap geweest ;-) !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
