Bo pen yang
Blijf op de hoogte en volg jurgen
05 Januari 2014 | Laos, Don Det Tok
Als de "bijnaam" voor Laos PDR (Laos peoples democratic republic) ergens geldt, dan is het wel hier op Don Det, 1 van de Fourthousand Islands in het uiterste zuiden van Laos.
Die bijnaam is overigens Laos Please Don't Rush.
Als het leven ergens langzaam gaat is het wel hier. In een restaurant krijg ik na een half uur een menukaart en anderhalf uur na het bestellen krijg ik mijn gebakken rijst. Gisteren ben ik twee keer in een guesthouse geweest voor een kamer, maar er is gewoon niemand, vanmorgen tijdens ontbijt-uren terug, maar gewoon niemand daar. Ander guesthouse vraag ik voor een kamer en krijg het antwoord: beter van niet, we hebben een feestje.
Whatever hahaha. Maar maakt niet uit, Don Det is zo gezegd 1 van de 4000 eilanden in de mekong.
Even een stukje Lonely Planet:
Gedurende het regenseizoen is de Mekong in dit gedeelte 14 kilometer breed!! Het breedste gedeelte van de 4350 kilometer lange rivier van het Tibet Plateau tot de Zuid-Chinese zee.
In het droge seizoen trekt de rivier zich terug en laat honderden (of duizenden als je elke zandplaat meetelt) achter.
Donderdag, de dag van aankomst, heb ik het eiland Don Det in 2,5 uur rondgelopen en er zijn bungalows aan de oostkant (sunrise) en bungalows aan de westkant (sunset) en alle bungalows hebben een of meerdere hangmatten op de veranda.
Oftewel je kunt de zon zien opkomen vanaf je eigen hangmat of hem zien ondergaan. Best wel uit te houden hier dus!
Bij het woord bungalow moet je behalve het uitzicht en de hangmat verder niets voorstellen qua luxe, wat bamboematten die ooit tegen elkaar aan stonden zijn de muren, maar met een klamboe komen we een heel eind!
Verder ruik je overal de geur van weed, zie je wat verdwaalde hippies rondlopen en staan op de meeste menukaarten happy shakes of happy pizza of andere happy dranken/voedsel. Dat wil waarschijnlijk zeggen dat ze er wat weed door heen gooien. Geen wonder dat niemand hier haast heeft ;-)
Donderdag het eiland te voet verkend, vrijdag een ander guesthouse gezocht, nu aan de sunrise kant. Vervolgens met de fiets naar een ander eiland, Don Khon, gegaan en daar watervallen bekeken, nog door de bossen en tussen de rijstvelden gefietst en toen brak (gelukkig in een soort van dorp) mijn ketting. Maar even later was ie weer gerepareerd en kon ik verder.
Zaterdag kayaking gedaan, wederom naar een waterval gegaan, de grootste van Laos. En gestopt bij een klein dorpje net voor Cambodja. Daar was een strandje dus even het water in gedoken. De plaatselijke kindjes, rond de 5 jaar oud, vonden het prachtig en deden even voor hoe je met salto's het water in kon. Bij een applaus werden ze ongeveer twee keer zo groot. Alles wat wij deden (handstand, op het hoofd staan) deden ze na. Dit was misschien nog wel het mooiste van de hele dag kayaken.
Zondag wat ziekjes, niet fijn, maar wel een goeie plek er voor. Lekker in de hangmat liggen en uitkijken over de mekong en zien hoe traag het leven hier voorbij gaat. Kinderen gaan met een bootje vissen, kleding wordt gewassen in de mekong, mensen wassen zich in de mekong, er lopen wat eenden en kuikentjes rond, samen met wat honden, af en toe een bootje wat voorbij komt. Het leven is zo slecht nog niet.
Morgen ga ik naar Cambodja! Dan zit het Laos avontuur erop! Wauw, wat een land!!! Prachtig!! Ik zal met pijn in het hart afscheid nemen, maar bo pen yang (betekent: "maakt niet uit" dat is het motto van de mensen hier) want een nieuw land en dus nieuwe avonturen staan te wachten!!
Verder wil ik iedereen natuurlijk nog de gelukkig nieuwjaar wensen en bedanken voor de appjes dan wel sms'jes en de reacties op mijn blog!! Altijd leuk om te lezen!!
De oplettende lezer heeft misschien gemerkt dat ik niet over de TTE (tree top explorer) heb gezegd. Ik zal het samenvatten: dat was supervet!!!
Ziplinen door de jungle, eigen boomhut, abseilen boven een waterval, ge-wel-dig!!!
Tot Cambodja!
Die bijnaam is overigens Laos Please Don't Rush.
Als het leven ergens langzaam gaat is het wel hier. In een restaurant krijg ik na een half uur een menukaart en anderhalf uur na het bestellen krijg ik mijn gebakken rijst. Gisteren ben ik twee keer in een guesthouse geweest voor een kamer, maar er is gewoon niemand, vanmorgen tijdens ontbijt-uren terug, maar gewoon niemand daar. Ander guesthouse vraag ik voor een kamer en krijg het antwoord: beter van niet, we hebben een feestje.
Whatever hahaha. Maar maakt niet uit, Don Det is zo gezegd 1 van de 4000 eilanden in de mekong.
Even een stukje Lonely Planet:
Gedurende het regenseizoen is de Mekong in dit gedeelte 14 kilometer breed!! Het breedste gedeelte van de 4350 kilometer lange rivier van het Tibet Plateau tot de Zuid-Chinese zee.
In het droge seizoen trekt de rivier zich terug en laat honderden (of duizenden als je elke zandplaat meetelt) achter.
Donderdag, de dag van aankomst, heb ik het eiland Don Det in 2,5 uur rondgelopen en er zijn bungalows aan de oostkant (sunrise) en bungalows aan de westkant (sunset) en alle bungalows hebben een of meerdere hangmatten op de veranda.
Oftewel je kunt de zon zien opkomen vanaf je eigen hangmat of hem zien ondergaan. Best wel uit te houden hier dus!
Bij het woord bungalow moet je behalve het uitzicht en de hangmat verder niets voorstellen qua luxe, wat bamboematten die ooit tegen elkaar aan stonden zijn de muren, maar met een klamboe komen we een heel eind!
Verder ruik je overal de geur van weed, zie je wat verdwaalde hippies rondlopen en staan op de meeste menukaarten happy shakes of happy pizza of andere happy dranken/voedsel. Dat wil waarschijnlijk zeggen dat ze er wat weed door heen gooien. Geen wonder dat niemand hier haast heeft ;-)
Donderdag het eiland te voet verkend, vrijdag een ander guesthouse gezocht, nu aan de sunrise kant. Vervolgens met de fiets naar een ander eiland, Don Khon, gegaan en daar watervallen bekeken, nog door de bossen en tussen de rijstvelden gefietst en toen brak (gelukkig in een soort van dorp) mijn ketting. Maar even later was ie weer gerepareerd en kon ik verder.
Zaterdag kayaking gedaan, wederom naar een waterval gegaan, de grootste van Laos. En gestopt bij een klein dorpje net voor Cambodja. Daar was een strandje dus even het water in gedoken. De plaatselijke kindjes, rond de 5 jaar oud, vonden het prachtig en deden even voor hoe je met salto's het water in kon. Bij een applaus werden ze ongeveer twee keer zo groot. Alles wat wij deden (handstand, op het hoofd staan) deden ze na. Dit was misschien nog wel het mooiste van de hele dag kayaken.
Zondag wat ziekjes, niet fijn, maar wel een goeie plek er voor. Lekker in de hangmat liggen en uitkijken over de mekong en zien hoe traag het leven hier voorbij gaat. Kinderen gaan met een bootje vissen, kleding wordt gewassen in de mekong, mensen wassen zich in de mekong, er lopen wat eenden en kuikentjes rond, samen met wat honden, af en toe een bootje wat voorbij komt. Het leven is zo slecht nog niet.
Morgen ga ik naar Cambodja! Dan zit het Laos avontuur erop! Wauw, wat een land!!! Prachtig!! Ik zal met pijn in het hart afscheid nemen, maar bo pen yang (betekent: "maakt niet uit" dat is het motto van de mensen hier) want een nieuw land en dus nieuwe avonturen staan te wachten!!
Verder wil ik iedereen natuurlijk nog de gelukkig nieuwjaar wensen en bedanken voor de appjes dan wel sms'jes en de reacties op mijn blog!! Altijd leuk om te lezen!!
De oplettende lezer heeft misschien gemerkt dat ik niet over de TTE (tree top explorer) heb gezegd. Ik zal het samenvatten: dat was supervet!!!
Ziplinen door de jungle, eigen boomhut, abseilen boven een waterval, ge-wel-dig!!!
Tot Cambodja!
-
05 Januari 2014 - 09:25
Oom Frans:
Hallo Jurgen;
Op de 1ste plaats wens ik jou ook een gelukkig en gezond nieuwjaar!je had weer een mooi en spannend verhaal;je maakt wat mee daar;iedere dag weer spannend,hoe het zal verlopen.
Ik was al lang weggelopen om zo lang te wachten met het eten.
Toch heb je een goed leven daar,maar pas op met weed,he.
Jouw conditie zal wel goed zijn met het fietsen,wat je daar doet.
Ja,het zal een prachtig land zijn,eigenlijk moet men het zelf meemaken.
Jurgen,blijf genieten en sukses verder. -
05 Januari 2014 - 10:06
H:
ha die jurgen
we hebben al ge-apped maar hier is toch weer wat meer info te lezen. Mooi man. Succes in Cambodja
gr
helk -
05 Januari 2014 - 10:34
Michiel:
Hadden ze ook weedbier ;-) ?
Klinkt allemaal weer super vet kerel. Geniet van het volgende land en tot snel. -
05 Januari 2014 - 15:36
Gonus:
Heb je nog een happy hapje of drankje genomen? (Al geloof ik niet dat jij dat nodig hebt om happy te worden daar, wellicht wel handig om te kalmeren na een redbull! ;) )
Succes en veel plezier in Cambodja! -
05 Januari 2014 - 21:48
Lisette:
Wauw wat heb je weer een mooi verhaal geschreven en wat maak jij veel mee
Jij ook nog de beste wensen en veel plezier in Cambodja
-
06 Januari 2014 - 09:45
Bart:
Was weer mooi dus! :-)
Heb je je methanoltester op zak trouwens? Zijn er gisteren weer 16 dood neergevallen in die hoek, Lao Lao was iets te heftig vrees ik -
06 Januari 2014 - 16:22
Elle :
Happy new year heeft daar ook een andere betekenis dan denk ik, haha. De filmpjes van de TTE waren echt heel gaaf! En Probeer die relaxte chill-stand maar mee terug te nemen naar Nederland. Veel plezier in Cambodja! -
11 Januari 2014 - 16:28
MAM:
HOI JURGEN ALLES GOED ? HIER WEL LIEVE GROETJESxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
